ÖZET
Amaç:
Bu çalışma kaygı ve uyku bozuklukları arasındaki ilişkinin irdelenmesini ve kaygı bozukluğu olanlarda uyku bozukluklarının sıklığının kısıtlı bir çalışma grubu olan akademisyenlerde incelenmesini hedeflemektedir.
Gereç ve Yöntem:
Kampüsümüzdeki farklı fakültelerden 250 akademisyen %47 erkek ve %53 kadın cinsiyet dağılımı ile çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmada (i) demografik bilgiler, (ii) uyku evreleri ve uyku kalitesi taraması, (iii) uyku bozukluklarının ölçeklendirilmesi, ve (iv) kaygı ölçeği olmak üzere 4 bölümden oluşan birleştirilmiş bir anket formu kullanılmıştır.
Bulgular:
Kadın ve erkek popülasyonda kaygı sırası ile %59 ve %41 olarak belirlenmiştir. Kaygı ölçeği puanlaması ile uyku bozuklukları ölçeği puanlaması arasında pozitif bir ilişki (r=0,168, p<0,05) belirlenmiştir. Uyku kalitesi ölçeği toplam puanları ile kaygı ölçeği toplam puanları negatif ilişkili idi (r=-0,75, p>0,05). Çalışma grubunun %51’inde uykusuzluk problemi olduğu ve uykusuzluğun en sık uyku bozukluğu olduğu, kaygı problemi yaşayanlarda ise kabus görmenin en sık görülen uyku bozukluğu olduğu belirlenmiştir.
Sonuç:
Bulgularımız akademisyenlerde uyku bozuklukları ve kaygının birbiri ile bağlantılı olduğuna ve verimin artması için akademisyenlerin daha stressiz bir çalışma ortamında olmaları gerektiğine kanıt oluşturmaktadır.