Amaç:

Obstrüktif Uyku Apne Sendromu'nda (OSAS) devamlı pozitif havayolu basıncı (CPAP) ile başarı sağlanamayan ya da sabit basıncı tolere edemeyen hastalarda, bilevel PAP (BPAP) ile tedaviye devam edilmesi önerilmektedir. Bu çalışmanın amacı, ilk yatışta BPAP endikasyonu olmayan ve CPAP ile yeterli titrasyonun yapılamadığı hasta grubunun hangi özellikleri ya da polisomnografilerindeki (PSG) hangi verilerin BPAP ihtiyacı açısından belirteç olabileceğinin belirlenmesidir.

Gereç ve Yöntem:

Hastaların komorbid hastalıkları [diabetes mellitus (DM), kardiak hastalık, akciğer hastalığı], vücut kitle indeksi, boyun/göbek/kalça çevresi uzunlukları ile PSG’deki total uyku süresi, apne hipopne indeksi (AHİ), saatlik obstrüktif/santral apne/hipopne sayıları, ortalama desaturasyon indeksi (ODI), hızlı göz hareketi (REM) uyku latansı, REM süresi, REM ve non-REM uykudaki AHİ (REM/non-REM indeksi), gece boyu ortalama saturasyon (SaO2), en düşük saturasyon değeri (min O2%), saturasyonunun gece boyu %90’ın altında kaldığı süre (T90) ve pozisyon bağımlılığı incelendi.

Bulgular:

DM, HT ve kardiak hastalık varlığı, boyun, göbek, kalça çevresi uzunluğu, ODI, REM indeksi, T90 ve ODI/SaO2 oranlarının yüksekliği BPAP grubunda; min O2% ve SaO2’nin yüksekliği CPAP grubunda istatiksel olarak anlamlı saptanmıştır (p<0,05). DM varlığının 0.214 kat, kalp hastalığı varlığının 0.205 kat, REM indeksinde bir birimlik artışın 1.018 kat, T90’da bir birimlik artışın 1.030 kat BPAP olasılığını artırdığı saptanmıştır. Cut-off değerler REM index ve T90 için sırasıyla 70.850 ve 56.150 olarak belirlenmiştir.

Sonuç:

Bu çalışmada; CPAP’ın yetersiz kalıp BPAP’a geçilme olasılığının DM ve kalp hastalığı varlığı ile arttığı, T90 ve REM indeksinin bu amaçla kullanılabileceği belirlenmiş ve bölgesel yağlanmanın kullanılacak PAP tipine etki edebileceği ön görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: BPAP, OSAS, CPAP başarısızlığı, tahmin, OSAS tedavisi