ÖZET
Olgu Sunumu
Onbeş yaşında kız çocuğu, sekiz yaşında geçirdiği araç dışı trafik kazası ve kafa travması sonrası başlayan, uykudan bağırarak kalkma şikayetiyle başvurdu. Klinikte ek olarak travmadan sonra başlayan uykululukta artış ve ders başarısında düşme de tarifleniyordu. Nörolojik muayenesi normal sınırlarda olan hastanın Kranial MR’ında solda belirgin her iki frontal lobda kontüzyonla uyumlu T2 ve FLAIR hiperintens alanlar mevcuttu. Travmadan sonra çekilen bütün EEG’lerinde epileptik paroksizmler gözlenmesi nedeniyle levetirasetam 2000mg/gün, okskarbazepin 600 mg/gün kullanmaktaydı. Aile hikayesinde anneanne ve diğer üç kızkardeşinde somnanbulizm mevcuttu. Olayın tarifi şu şekildeydi; uyuduktan 1-2 saat sonra yatak içinde bağırarak kalkma, konuşma, şaşkınlık, iletişime zor da olsa geçilebilme, bazen yataktan kalkma ve organize hareketler sergileme, sabah uyandığında hatırlamama. Bağırma çığlık şeklinde değil, korku hali, çarpıntı ve terleme yok. FLEP skoru -6. Kliniği, FLEP skoru ve aile hikayesi NREM parasomnisini destekleyen hastada merkezimizde 2015 yılı içerisinde yapılan video EEG’de yavaş dalga uykusu esnasında tanımlanan olay gerçekleşti ve NREM parasomnisi tanısı konularak kullanmakta olduğu antiepileptik ilaçları kesildi.
Tartışma
Bu olguda üzerinde durulması gereken iki önemli konudan ilki; frontal hasarın somnanbulizmi tetiklemesi. Parietal bölgede bir kitlenin somnanbulizmi tetiklediği, talamus ve beyin sapı lezyonlarının uyku terörünü tetiklediğini gösteren olgu yayınları mevcut olmasına rağmen, frontal hasarın somnanbulizmi tetiklemesine literatürde rastlanmadı. İkinci tartışılması gereken konu ise klinik tipik parasomni olmasına rağmen epileptik EEG bozukluğunun mevcut olması nedeniyle kombine antiepileptik kullanımı.
Sonuç
Genetik yatkınlığı olan bir kişide frontal bölgedeki hasar somnanbulizmi tetikleyebilir ve semiyolojik olarak tipik parasomni tarifleyen bir hastada beklenenden daha fazla oluşan EEG bozukluğu, olay video EEG’de yakalanana kadar tanısal açıdan doktoru zorlayabilir.
